 |
| Starlight by Judith van Praag '93 |
Ondertussen is het al weer 10+ jaar geleden dat het stukje getiteld Afscheid over mijn moeders overlijden, en het einde van onze kinderwens door Ouders Online werd gepubliceerd. Daarmee kwam een einde aan de column die ik schreef over verlies en verdriet, en verder gaan.
Verder gaan en doorgeven zonder kinderen daar kwam het voortaan op neer.
In de jaren volgend op ons verlies vonden we steun bij vrienden, lotgenoten en professionele hulpverleners. Sommigen onder de lotgenoten stellen zich ten doel anderen te blijven helpen. Zo kun je bijvoorbeeld een coach vinden die je helpt met het vinden van invulling, letterlijk bij Doorgeven zonder Kinderen.
In 2004 schreef ik mijn eerste stukje (over Shinkichi & Ferdi Tajiri) voor de International Examiner en niet lang daarna werd ik The Arts Writer voor het blad, en schreef ik iedere maand vier stukjes, over kunst, theater, literatuur, en zo nu en dan de Aziatische gemeenschap in Seattle.
Het z.g. International District was waar ik me het meest op mijn plaats voelde, de buurt houdt een beetje het midden tussen het centrum van Haarlem en de Zeedijk/Nieuwmarkt buurt in Amsterdam.
In 2006 besloot ik dat het tijd was me op mijn eigen verhalen te richten. Aanvankelijk was ik voornamelijk gericht op het schrijven van de biografie van mijn vader Jaap van Praag. Allengs kwam ik er achter dat ik heel veel niet wist dat niet meer te achterhalen viel, maar waar ik wel over fantaseerde.
Wie schrijft, die blijft. Een goede manier om door te geven zonder dat je kinderen hebt. En al heb je die, het is maar de vraag of zij interesse hebben in je verhaal.
Dit is de jaardag van onze ARIANE, ze blijft het lichtje in ons leven, een 'guiding light'. Afscheid betekent ook het begin van iets nieuws. Aan het begin van 2014 had onze dochter volwassen kunnen zijn. Tijd voor haar ouders om naar voren te komen met nog meer muziek, nog meer verhalen. Het gaat uit eindelijk allemaal om doorgeven van levenswaarden, liefde en hoop.
Deze tekst by Judith van Praag is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.
2 opmerkingen:
Jemig Judith je hebt me geraakt met je tekst en ik ben ontroerd dat je een link naar Doorgeven zonder kinderen hier hebt gedeeld ..... Ik voel me dankbaar dat ik tijdens mijn rouwproces om het verlies van onze Sem en de onvervulde kinderwens jouw boek heb ontdekt en je column op Ouders online. En ook nu zijn we weer met elkaar verbonden! Zo mooi hoe iets zo intens verdrietigs ook zo iets moois kan voortbrengen
Ditte! Dankjewel voor je liever woorden, ik ben blij dat ze voor jou resoneren. Het doet me goed dat ik de link kon leggen naar jouw site. En fijn dat je Sem noemt lotgenote!
Een reactie posten