Zo nu en dan vind ik een mooi boeket in mijn inbox. En al is het virtueel, ik fleur daar toch van op. Met het beeld van de bloemen voor mijn snufferd ga ik dan in gedachten een rijtje vrienden af in Nederland, is het tijd voor een verrassing?
Een oudere vriendin heeft me al verscheidene keren gezegd dat ze de attentie waardeert, dat het groots is, en groot. Dat ze dankzij dat ene boeket iedere keer wel twee, drie vasen kan vullen, en dat ik dat bloemenbedrijf maar moet vertellen dat zij een oud vrouwtje is, en dat ze niet zo'n enorm boeket behoeft.
Typisch, denk ik iedere keer, wat is nu leuker dan een huis vol bloemen? Dat vind ik, maar zij blijkbaar niet, dus ik heb haar boodschap wel degelijk in mijn oren geknoopt. Ik ga natuurlijk niet doorbrieven aan bloem dot com dat die boeketten te groot zijn, uiteindelijk betaal ik er voor om iets moois te laten bezorgen, en een ander is juist weer heel blij met iets groots, maar ik zou toch wel aan mijn vriendin's verzoek om iets kleiners willen voldoen.
Een tijdje geleden kwam ik er achter dat je via hetzelfde bedrijf iemand ook een krediet kaart kunt laten sturen per post. Daarmee kunnen ze iets naar eigen smaak uitkiezen. Daar besloot ik dan maar toe over te gaan. Het was meteen raak, een jarige vertelde dat ze een potplant had gekocht, want daar had ze langer plezier van dan van een bosje bloemetjes dat na een week verwelkt is. Hoera!
Vanmorgen was het weer zover. Bijna had ik een kredietkaart aangevinkt die goed was voor hetzelfde bedrag dat ik voorheen moest overmaken voor dat veel te grote (en eerlijk is eerlijk —het kleinste beschikbare—boeket van bloem dot com. Hoeveel zou een bosje bloemen vandaag de dag in Nederland eigenlijk kosten dacht ik, laat ik daar nu eens naar kijken voor ik tot bestelling van een kredietkaartje over ga.
Een internet site gaf me de keuze uit reclamebrochures van diverse supermarkten. Ik koos voor Bonus van A.H., en nog voor ik bij een fleurig prentje was beland viel mijn mond open van verbazing. Het verschil in prijs van boodschappen daar in Nederland en hier in Seattle is niet te bevatten. Daarover een andere keer, dit stukje gaat uiteindelijk niet over biefstuk tartaar, witlof of piepers.
De mooie rozen in het bovenstaand prentje zijn deze week in de aanbieding, twee bossen voor vijf Euro. Je krijgt veel meer voor de Euro dan ik voor mogelijk hield, al moet de ontvanger er zelf wel voor op pad, en dat is een opfleurende gedachte. Het doet me denken aan vroeger, toen ik wel eens een vijfje toegestopt kreeg van een tante met de woorden, koop maar een bloemetje voor je zelf.
Deze tekst by Judith van Praag is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten