Eerbetoon aan Feministen in "Het hart van alle dingen" door Elizabeth Gilbert

Ik heb net 'Het hart van alle dingen' (nou ja, eigenlijk The Signature of All Things), het nieuwe boek van Elizabeth Gilbert op mijn verlanglijstje gezet. 'Eten, bidden, beminnen', waarmee Gilbert beroemd werd, heb ik niet gelezen. Uitverkoren te zijn geworden door Oprah, en miljoenen vrouwen doen zwijmelen, is niet altijd een aanbeveling.
Dankzij een profielstuk in de New York Times magazine over Gilbert, geschreven door de gewaardeerde Steve Almond, heb ik een heel ander beeld van haar gekregen. Die vrouw had een uitstekende staat van dienst als journalist, waarom wist ik dat niet? Waarom werd de nadruk gelegd op haar scheiding en het weer vinden van haar zelf?

Marketing: Ieder boek krijgt een eigen verhaal mee, een verhaal dat verkoopt en doet kopen.

MustReads - een website met nieuws en achtergronden over boeken deelt Gilberts uitlating dat haar roman een eerbetoon is aan Nederland.
Hoezo, waarom? Daarover werd met geen woord gerept door Almond. Is dit een marketing stunt om het boek aantrekkelijker te maken voor Nederlandse lezers? Misschien, maar niet helemaal.

De hoofdpersoon Alma, dochter en erfgenaam van de avontuurlijke Henry Whittaker heeft namelijk een Nederlandse moeder. Afgaand op wat te lezen valt over Gilberts moeder, de avontuurlijke aard van de schrijfster zelf, en haar carrière, zal het boek behalve een eerbetoon aan ons land, er eentje zijn aan het adres van feministen (al dan niet avant la lettre).

Dankzij correspondentie met de familie Dijkema over hun tuin, de Mariënhof, en hun grote interesse in plantenzoekers, heb ik al eerder kennis gemaakt met universeel planten zoekende avonturiers. Alleen daarom al kijk ik uit naar Het hart van alle dingen.  Dat het verhaal dit keer belooft te gaan over een vrouwelijke avonturierster wakkert mijn interesse alleen maar aan.





Deze tekst by Judith van Praag is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.